zooo….. dun

Een van de mooiste momenten. Als ik als nieuwsgierige onderzoeker iets ontdek.

Hoe gaat dat dan zou je zeggen. Het zit zo al jaren gaf ik op de dag van de wol les in 3 technieken ‘vilten uit de vacht’ en ook op workshops in het museum ‘ de Kantfabriek. Het begin zal 2012/13 geweest zijn. Hoe vaak heb ik het niet gehad om er eens een grote doorzichtige doek van te maken. ach ik keek er telkens velifd naar als ik zo een dun lapje viltte. Die 3 technieken in 2 lapjes vilten van 1A4. 1x zo dun mogelijk en 2 een dikker vlak leggen met daarboven een stuk pure vacht van de desbetreffende schapensoort. Dit allemaal zonder onderwol van bergschaap of merino. Een feest was het om al die mensen les te geven. Ruwe wol en daarmee vilten was nog niet zo bekent en zeker niet op de manier waarop ik het bedacht had. Van lieverlee introduceerde ik steeds meer vachtsoorten. Elk jaar weer een ander zodat je toch een aardige know houw kon opbouwen. De voorbereiding was uitzoeken welke wol en wat die wol doet onder mijn handen in die 3 technieken. Niet bij elke vacht is de dunne variant mooi of geschikt. Eindelijk dan in 2016 heb ik het idee wat al zo lang op de plank lag kunnen uitvoeren.

Het viltmuseum FELTO in Soltau (DE)had mij gevraagd om iets te doen gedurende hemelvaart. Soltau noem ik heidsnuckeland en dat is ook zo. Duizenden schapen lopen daar rond op de heide . Mijn missie was hoe zit dat met het Heidesnucke schaap. Wat doen de mensen er hier mee en wat vinden ze ervan. Boven op zolder had ik al mijn schapensoorten direct van de scheerder vandaan uitgestald. De geur van een stal was aardig aanwezig . Werken met Heidsnucke was wel het item vond ik bovendien kon ik uitzoeken terwijl ik demonstreerde wat er mee kon. Ja er is altijd een hoop gedoe met Heidesnucke als je op Facebook kijkt want het haart. Voor mij de ultieme uitdaging wat kun je er dan wel mee! Na jaren is het idee dan van de plank en was eindelijk het moment daar op de zolder van het Viltmuseum. Zo dun mogelijk leggen met randen die wat steviger zijn. Kijk toen het in het licht kwam was ik helemaal gelukkig. tjee wat mooi en dat met deze wol.

Ondertussen zijn er al veel lessen gegeven en de techniek verfijnd. Er is een andere schapensoort die wol heeft die zich daarvoor fantastisch leent maar dat verklap ik pas op de beurs

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *